W uroczystej akademii, która okazała się wielopokoleniowym spotkaniem udział wzięli czynni i emerytowani nauczyciele, a także pracownicy niepedagogiczni. Uczniowie złożyli wszystkim zebranym serdeczne życzenia, zapewniając o swojej wdzięczności, zaznaczając, iż są świadomi tego, że wdzięczności nie zapisuje się w szkolnym dzienniku, wdzięczność nie jest obiektem badań pedagogicznych ani wskaźnikiem mierzenia efektów pracy szkoły. Wdzięczność ma sto twarzy i tajemniczy urok łobuzerskiej nieprzewidywalności. Trudne zadanie, jakim jest nauczanie dzieci i młodzieży oraz bycie wrażliwym na potrzeby drugiego człowieka wyróżnia nauczycieli z grona innych pracujących osób. Wyrazem tej wdzięczności, do której dorasta się latami, która jest bezzwrotna i inna u każdego z uczniów, były wypowiedziane teksty i zaśpiewane piosenki „Zacznij na 100, a nie na 5% żyć!", „Dwie morgi słońca" i wiele innych, a do tańca porwała wszystkich „Samba dla Pani i Pana". W radosnym rytmie jeszcze długo po występie kołysali się nauczyciele, zaproszeni goście i sami uczniowie, bo... w sambie nie liczy się lat!
Akademię przygotowały panie Anna Becela i Edyta Kosmowska, a o scenografię zadbały Agnieszka Witczak i Daniela Witczak.
(tom)
